Ostatni dzień roku, jak zawsze, był dla mnie wzruszający. Wszyscy pamiętali o moich imieninach. Nie jestem w stanie dorównać podziękowaniami, dlatego skromnie proponuję tylko obejrzenie kilku filmów zawierających motywy drukarskie
Film bywa banalny, miałki, kiczowaty, naiwny, kłamliwy, głupi, odrażający, brzydki. Bywa też dziełem, a czasami nawet arcydziełem. Podobnie jest z polskimi filmami. Niektóre z nich odcisnęły piętno na światowej kinematografii. Większość z nas sypnie z rękawa tytułami, nazwiskami aktorów, reżyserów czy operatorów, ale film angażuje o wiele więcej profesji
Dziękuję wszystkim za udział w zabawie. Za prawidłowe odpowiedzi, dwoje spośród uczestników dostaje nagrody — książki wydawnictwa d2d.pl: Tomasz Wagel («Kreska. Teoria pisma» i «Jak projektować kroje pisma. Od szkicu do ekranu») i Monika Działa («Dizajn i sztuka» i «Jak projektować kroje pisma. Od szkicu do ekranu»). Dziękuję sponsorowi
Zainspirowany krótkim wpisem Yvesa Petersa na blogu FontFeed, postanowiłem z grubsza opisać interesujący proces produkcji książki obowiązujący dawno temu w Ameryce, w dużej drukarni typograficznej, a pokazany w filmie «Making Books», wydanym przez Encyclopaedia Britannica Films Inc. w 1947 roku (w tekście Yvesa polecam uwadze prośbę o wsparcie dzieła pt. «Linotype. The Film»)
Z własnego doświadczenia wiem, że poczynaniom polskich projektantów często towarzyszy międzynarodowe zainteresowanie — około 15% fanów niniejszego blogu na Facebooku stanowią cudzoziemcy. Dlatego przygotowałem króciutki i subiektywny zestaw odnośników-informacji o Polakach, zajmujących się choć w jakiejś mierze typografią, o których słychać dziś w świecie