Tag Archives: ATypI

Co robić? jak żyć?

 |  3 stycznia 2014  |  17.22:19 CET  | 

Za dużo czy­tam. Czy­ta­nie szko­dzi zdro­wiu, dla­te­go ape­lu­ję do wszyst­kich — porzuć­cie ten zwod­ni­czy nałóg. W odzy­ska­nym cza­sie moż­na spać, jeść, cho­dzić na spa­cer, upra­wiać sport, pisać, albo pro­jek­to­wać kro­je pisma. Zaraz, zaraz… ale jak pro­jek­to­wać kro­je pisma?

Psałterz z Faddan More

 |  8 września 2010  |  19.22:27 CEST  | 

W ostat­nim tygo­dniu służ­by pra­so­we Natio­nal Museum of Ire­land wyda­ły komu­ni­kat, któ­ry elek­try­zu­je całą Euro­pę. Nośni­kiem emo­cji jest książ­ka zna­le­zio­na na bagnach — Psał­terz z Fad­dan More

Kilka imprez typo

 |  3 stycznia 2010  |  14.13:50 CET  | 

Od dłuż­sze­go cza­su nosi­łem się z zamia­rem poru­sze­nia tema­tu typo­gra­ficz­nych spo­tkań. Myśla­łem, by napi­sać o Type Camp, ale róż­no­ra­kich imprez tego typu odby­wa się spo­ro. Dziś więc garść infor­ma­cji o nie­któ­rych z kon­fe­ren­cji i warsz­ta­tów. Wybra­łem te, któ­re uwa­żam za naj­cie­kaw­sze i odby­wa­ją się cyklicznie

Will Powers

 |  21 grudnia 2009  |  19.27:14 CET  | 

Wil­liam Powers, to jeden z nie­licz­nych dziś dizaj­ne­rów, któ­rzy zaczy­na­li swo­ją dro­gę od pra­cy w oło­wiu. Zdo­był zawód zece­ra i zanim zaczął pro­jek­to­wać parał się dru­kar­stwem. Póź­niej pra­co­wał rów­nież w wydaw­nic­twach i agen­cjach rekla­mo­wych jako desi­gner, type direc­tor i redak­tor. Wykła­dał pro­jek­to­wa­nie ksią­żek i typo­gra­fię na uczelniach

Skolar

 |  13 grudnia 2009  |  8.22:32 CET  | 

Sko­lar. Pismo zapro­jek­to­wa­ne przez Davi­da Bře­zi­nę z Czech. David pre­zen­to­wał je pod­czas KRAK­Ty­po i trze­ba przy­znać — mimo że po angiel­sku — był to bar­dzo cie­ka­wy pokaz

Rozmowa z Andrzejem T. Spotkanie pierwsze

 |  1 czerwca 2009  |  21.55:37 CEST  | 

Moż­na dys­ku­to­wać, wymą­drzać się, zasnąć lub bez­wied­nie roz­dzia­wić gębę. Po pro­stu moż­na się przy nim czuć swo­bod­nie, nie nara­ża­jąc na żad­ne kon­se­kwen­cje. Spo­tka­nie z Andrze­jem Toma­szew­skim prze­bie­ga miło. Nie pamię­tam, aby było ina­czej. Zapra­szam na pierw­sze z dwóch, a może trzech czy dzie­się­ciu — szcze­rze nie wiem. Ale chy­ba będzie ciekawie