O tegorocznej «Poligrafii»

Mię­dzy­na­ro­do­we Tar­gi Poznań­skie. Jest dwu­na­sty kwiet­nia dwa tysią­ce jede­na­ste­go roku. Nie byłem tu ponad dzie­sięć lat, ale wczo­raj posta­no­wi­łem znów wybrać się na «Poli­gra­fię», wszak podró­że kształ­cą. Wypi­sa­łem sobie dele­ga­cję i ruszy­łem do Wielkopolski. 

Od razu dała się zauwa­żyć znacz­nie lep­sza orga­ni­za­cja. Przy wej­ściu miej­sca do wypeł­nia­nia ankiet reje­stra­cyj­nych dla kil­ku­set osób. Żad­nych kole­jek. Wszyst­ko wspie­ra­ne przez elektronikę. 

Jed­nak oka­za­ło się że Poli­gra­fia 2011, to nie ta impre­za co kie­dyś. Znacz­nie mniej­szy roz­mach. Wystaw­cy nie­wie­le poka­zu­ją, albo ich brak. Wszy­scy zmie­ści­li się w trzech halach, a w jed­nej z nich były nawet spo­re prze­cią­gi. Bie­da. Dwa­dzie­ścia lat temu sama bran­ża poli­gra­ficz­na wypeł­nia­ła po brze­gi cały teren targów. 

Aby wejść na tar­gi, nale­ża­ło nabyć bilet (1 zł przez inter­net, 30–100 zł w kasie) lub sko­rzy­stać z zapro­sze­nia. Zapro­sze­nia oraz tań­sze bile­ty obar­czo­no koniecz­no­ścią reje­stra­cji — zbie­ra­no dane oso­bo­we i firmowe. 

 

Poka­za­ła się więk­szość rodzi­mych dostaw­ców che­mii i mate­ria­łów eks­plo­ata­cyj­nych, pol­scy pro­du­cen­ci maszyn czy róż­nych sys­te­mów wspo­ma­ga­ją­cych pro­duk­cję oraz dostaw­cy opro­gra­mo­wa­nia. Nie wia­do­mo dla­cze­go zabra­kło dostaw­ców papie­ru — ani jednego. 

Pro­du­cen­ci maszyn dru­ku­ją­cych przy­sła­li tyl­ko dele­ga­cję. Demon­stro­wa­no w ruchu dwie pół­for­ma­to­we czte­ro­ko­lo­rów­ki offe­sto­we — KBA i Ryobi (poza tym kil­ka mniej­szych mode­li) i dwie wąskow­stę­go­we maszy­ny flek­so­gra­ficz­ne. Rów­nie skrom­ną repre­zen­ta­cję wysta­wi­li pro­du­cen­ci urzą­dzeń do seri­gra­fii. Roto­gra­wiu­ra — jeśli była — zupeł­nie nie­do­strze­gal­na. Gdzie­nie­gdzie roz­sta­wi­li sto­iska sprze­daw­cy maszyn uży­wa­nych. Ale, by nie było tak zatrwa­ża­ją­co pusto, druk cyfro­wy i InkJet zaję­ły dużą część powierzch­ni targowej. 

Jak zwy­kle, poja­wi­li się przed­sta­wi­cie­le bran­żo­wych cza­so­pism, orga­ni­za­cji i uczel­ni. Swo­ją ofer­tę przed­sta­wia­ły rów­nież dru­kar­nie. Jed­na z cie­kaw­szych to Pol­ska Wytwór­nia Papie­rów War­to­ścio­wych — pro­szę się nie czuć przy­tło­czo­nym nazwą, to nor­mal­ne przed­się­bior­stwo, z któ­re­go usług każ­dy może korzystać. 

Atrium — pol­ski dys­try­bu­tor plo­te­rów Mutoh — na chy­ba naj­więk­szej powierzch­ni zapre­zen­to­wa­ło spo­ro urzą­dzeń, a nie­któ­re napraw­dę ogrom­ne — bar­dzo dobre wrażenie. 

Cie­ka­wost­ką był Mutoh Valu­ejet Hybrid. To cudo potra­fi napy­lać atra­ment na pod­ło­żach poda­wa­nych z roli albo sztyw­nych do sze­ro­ko­ści 1625 mm. Moż­li­wa do uzy­ska­nia roz­dziel­czość to 1440 dpi (w obu kie­run­kach). Zasto­so­wa­no w nim tak­że zmien­ną wiel­kość kro­pli, sys­tem eli­mi­nu­ją­cy pasmo­wa­nie oraz dwa spo­so­by susze­nia: ter­micz­ne i pneu­ma­tycz­ne. Maszy­na zdo­by­ła zło­ty medal targów. 

Duże i ład­nie urzą­dzo­ne sto­isko poka­za­ła Agfa (zosta­ła zresz­tą za nie nagro­dzo­na), jed­nak tłok powstał tak duży, że nie szło się zbyt wie­le dowie­dzieć. Fir­ma w tym roku pre­zen­to­wa­ła wyłącz­nie sys­te­my inkje­to­we, pomi­nąw­szy zupeł­nie pre­press. Czy Agfa na tym ryn­ku zdo­bę­dzie zna­czą­cą pozy­cję? Nie wiem. Ale taka, widać, strategia. 

Źró­dło: Atrium

Źró­dło: Agfa

 

Konferencje 

Źró­dło: Mię­dzy­na­ro­do­we Tar­gi Poznań­skie, fot. M. Melanowicz

Pierw­sze kro­ki po przej­ściu przez bra­mę skie­ro­wa­łem na kon­fe­ren­cję COBRPP «Zawo­do­we szkol­nic­two poli­gra­ficz­ne w epo­ce tech­no­lo­gii cyfro­wych». Wysłu­cha­łem trzech nie­zwy­kle inte­re­su­ją­cych wykła­dów — Andrze­ja Makow­skie­go o poli­gra­fii jako dys­cy­pli­nie nauko­wej, Artu­ra Fran­kow­skie­go o pro­jek­to­wa­niu współ­cze­snych pism dru­kar­skich, Andrze­ja Toma­szew­skie­go o este­tycz­nych i etycz­nych (!) aspek­tach kształ­ce­nia poli­gra­fów. Pozo­sta­łe opuściłem. 

Tego same­go dnia odby­ła się rów­nież kon­fe­ren­cja pt. «Poli­gra­fia — o ryn­ku i nowo­ściach» (orga­ni­zo­wa­na przez Heidel­ber­ga z Gra­fi­ku­sem, Pol­skim Brac­twem Kawa­le­rów Guten­ber­ga i KPMG), któ­rej clou mia­ła sta­no­wić pre­zen­ta­cja rapor­tu «Rynek poli­gra­ficz­ny w Pol­sce». Poprze­dzo­no ją jed­nak dłu­gim i nud­nym pro­gra­mem sprze­da­żo­wym orga­ni­za­to­rów. Nie zna­la­złem na to czasu.

Wyda­je mi się, że cie­ka­wa mogła oka­zać się kon­fe­ren­cja Pol­skiej Izby Dru­ku pt. «Przy­szłość książ­ki w świe­cie cyfro­wym», jed­nak zapla­no­wa­no ją dopie­ro na czwar­tek — nie­ste­ty nie mia­łem oka­zji w niej uczestniczyć.

Nie potra­fię jed­no­znacz­nie pod­su­mo­wać tych tar­gów. Odno­szę wra­że­nie, że były (a może są?) bar­dzo ubo­gie — nie­wie­le nowe­go wno­szą. To pew­nie odbi­cie ryn­ku. Nie ma chy­ba sen­su wykła­dać wszyst­kich kart, sko­ro nie zaowo­cu­je to wygra­ną (sprze­da­żą). Z dru­giej stro­ny mamy jed­nak spo­tka­nie bran­ży, swo­iste bien­na­le, pod­czas któ­re­go moż­na się o niej spo­ro nauczyć. Widzia­łem par­szy­we logo tar­gów, a na sto­iskach obskur­ne rekla­my, paskud­ne książ­ki i kośla­we przy­kła­dy cor­po­ra­te iden­ti­ty. Były też i ładne.

Myślę, że dzię­ki wystą­pie­niom takich Makow­skich, Toma­szew­skich czy Fran­kow­skich, poli­gra­fia odży­je. Bo to nie tech­no­lo­gia nie­sie ratu­nek dla branż (patrząc dalej: spo­łe­czeństw), ale wła­śnie dizajn, któ­re­mu jest pod­po­rząd­ko­wa­na. A jeśli nie jest, to być powinna.