Majuskuła, minuskuła — wersaliki, litery tekstowe… i kapitaliki. Każdy wie kiedy składać minuskułą — zawsze, z pewnymi wyjątkami. Użycie liter tekstowych, to najbardziej naturalny sposób przedstawienia tekstu. Minuskuła jest tak powszechna, tak opatrzona i oczytana, że chyba najczytelniejsza.
Poeksperymentujmy.
UŻYCIE LITER TEKSTOWYCH, TO NAJBARDZIEJ NATURALNY SPOSÓB PRZEDSTAWIENIA TEKSTU. MINUSKUŁA JEST TAK POWSZECHNA, TAK OPATRZONA I OCZYTANA, ŻE CHYBA NAJCZYTELNIEJSZA.
No i jak? A może by tak trochę rozspacjować?
UŻYCIE LITER TEKSTOWYCH, TO NAJBARDZIEJ NATURALNY SPOSÓB PRZEDSTAWIENIA TEKSTU. MINUSKUŁA JEST TAK POWSZECHNA, TAK OPATRZONA I OCZYTANA, ŻE CHYBA NAJCZYTELNIEJSZA.
Za mało, spróbowałbym jeszcze bardziej.
UŻYCIE LITER TEKSTOWYCH, TO NAJBARDZIEJ NATURALNY SPOSÓB PRZEDSTAWIENIA TEKSTU. MINUSKUŁA JEST TAK POWSZECHNA, TAK OPATRZONA I OCZYTANA, ŻE CHYBA NAJCZYTELNIEJSZA.
No dobrze. Mamy kilka przykładów, wobec których możemy sami ocenić prawdziwość zapisanej w nich treści. Czy ona jest rzeczywiście prawdziwa? Co nieco może rozświetlić teoria boum, ale poprzestańmy na tym, że większość publikowanych tekstów składa się właśnie minuskułą.
Wyjątki od reguły, czyli użycie wielkich liter, opisuje słownik PWN. I tu zaczynają się schody, bo wielka litera może być majuskułą, albo kapitalikiem. Co wybrać? Na podstawie jakich kryteriów? Będę kontynuował temat w kolejnym/kolejnych wpisach, a tymczasem, jeśli kto chce, może przejrzeć źródła.
Wikipedia Bouma / Kapitaliki / Majuskuła / Minuskuła